tekenen en schilderen
Een opdracht om tekeningen te maken tijdens een intiem gezellig feestje.
Met hapjes (2 feestvarkens) drankjes en een bandje.
Dat komt niet vaak voor, 60 jaar verbonden blijven in een huwelijk, wat bijzonder.
Ik werd gevraagd tekeningen te maken tijdens een gezellige lunch met familie en vrienden.
Een Chinese theeceremonie! Nog nooit meegemaakt, interessant!
Aan mij de taak om tijdens een theeceremonie tekeningen te maken, in het ouderlijk huis van de bruid, en daarna nog eens in het huis van de bruidegom.
Zo’n theeceremonie is in het kader van een bruiloft, waarbij het bruidspaar geknield zit, steeds opnieuw voor andere familieleden.
Als eerste zijn de ouders aan de beurt: er wordt thee geschonken, aangeboden, er worden toespraakjes gehouden, envelopjes met (geluks-)geld gegeven aan het bruidspaar.
Bovendien wordt de bruid behangen met veel gouden sieraden (fungeert als een soort bruidsschat).
De sfeer bij deze theeceremonie was deels ernstig, maar een soort ceremoniemeester(es) zorgde ervoor dat er veel gelachen werd.
Helaas, alles in het Chinees….
Het aanbieden van de thee of van sieraden: ik heb wel geprobeerd het te vangen in een tekening, maar dat viel niet mee.
Daarom heb ik naderhand nog van toegestuurde foto’s ook wat tekeningen gemaakt. (nr 1, 4 en 5)
Zoiets maak je niet vaak mee: een installatie van een rechter.
Vijf tegelijk zelfs.
Ik had gedacht dat het heel officieel en vrij saai zou zijn, maar een cabaretvoorstelling was er niks bij, heel geestige speeches door de voorzitter van de Rechtbank en anderen.
En een borrel erna (heeerlijke hapjes…), waar ik ook nog een paar tekeningen van maakte.
Dan heb je alles gepland voor je bruiloft…gooit Corona roet in het eten.
De bruiloft ging wel door maar met een klein clubje….
Zodra het weer kon, organiseerde het bruidspaar een feest, waar ik ook werd uitgenodigd om te komen tekenen.
Letterlijk een buitenkansje.
deze tekening maakte ik van het bruidspaar
Omdat het ernaar uitzag dat koningsdag in Amsterdam, na de Corona-pauze van 2 jaren, wel eens heel erg vol en druk zou kunnen worden, koos ik er dit jaar voor om uit te wijken naar een kleinere plaats, Weesp.
Des te leuker omdat ik Weesp goed ken, er lang heb gewoond, en ik het ook gewoon een mooie stad vind, en geniet van de kleinschaligheid, de menselijke maat der dingen… Wat zou ik er toch graag wonen!
Een heerlijke middag gehad daar, vlakbij de muziek (oordoppen in) en er dan tijdens het tekenen weer helemaal in raken, in een flow komen, dat is het mooiste cadeau van zo n dag!
