In mei nam ik deel aan een retraite in Huessen : “je levensreis”.
Een intensieve uitwisseling van levenservaringen, vanuit allerlei invalshoeken opgedolven.
Als opening/kennismaking kreeg iedere deelnemer een gedicht om voor te lezen.
Een daarvan had als titel “Sta op en schitter”, een prachtig gedicht van Catharina Visser.
Omdat ik na afloop het gevoel had dat alle deelnemers, ieder met zijn eigen facet, samen een schitterende diamant vormden, maakte ik thuis de aquarel zoals in afb 1.
Een paar keer per jaar organiseer ik een eigen retraite van een dag of 4, al of niet met een bepaald onderwerp dat ik eens goed wil uitdiepen voor mezelf.
Dan ga ik ’s morgens naar zee, en ’s middags expressie geven aan wat in mij opkomt, meestal via schilderen.
Het is enorm intensief, maar het brengt vaak duidelijkheid en inzicht, soms pas ineens de laatste dag, heel waardevol.